1. วัตถุประสุงค์หลักของ พ.ร.บ. ฉบับนี้
เพื่อทำให้การประกอบกิจการโรงงานได้รับความสะดวกและมีความคล่องตัวขึ้น โดยโรงงานขนาดเล็กจะประกอบกิจการง่ายขึ้น โรงงานขนาดใหญ่จะได้รับความสะดวกมากขึ้น และที่สำคัญการปรับปรุงแก้ไขนี้ไม่
ทำให้การกำกับดูแลผ่อนคลายลงแต่อย่างใด เพราะประชาชนก็ยังได้รับความคุ้มครองจากการกำกับดูแลที่จะทำให้โรงงานไม่ก่อให้เกิดปัญหาสิ$งแวดล้อมหรือความไม่ปลอดภัยใดๆ เช่นเดิม
2. ขอบเขตความหมาย “โรงงาน”
เปลี่ยนขอบเขตความหมายการเป็นโรงงานจากเดิม มีเครื่องจักร 5 แรงม้าหรือคนงาน 7 คน เป็นมีเครื่องจักร 50 แรงม้าหรือคนงาน 50 คน
3. การขอและต่ออายุใบอนุญาตประกอบกิจการโรงงาน (ร.ง.4)
ผู้ประกอบธุรกิจโรงงานขนาดเอสเอ็มอีที่มีเครื่องจักรไม่ถึง 50แรงม้าหรือคนงาน 50 คนไม่ต้องขอใบอนุญาตประกอบกิจการโรงงาน (ร.ง.4) ขณะที่ผู้ประกอบการทั่วไปก็ไม่ต้องต่ออายุใบ ร.ง.4 อีกต่อไปจากเดิมที่ผู้ประกอบการต้องต่ออายุใบ ร.ง.4 ทุกๆ 5 ปี
4. ผู้ตรวจสอบเอกชน
กำหนดให้มีผู้ตรวจสอบเอกชนที่มาตรวจสอบโรงงานหรือเครื่องจักรแทนพนักงานเจ้าหน้าที่ได้ โดยผู้ตรวจสอบเอกชนนั้นจะต้องได้รับใบอนุญาตตรวจสอบรับรองจากกรมโรงงานอุตสาหกรรมก่อน
5. คุณสมบัติผู้ตรวจสอบเอกชน
ผู้ตรวจสอบเอกชนต้องมีใบอนุญาตประกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคุมตามกฎหมายว่าด้วยวิศวกรหรือใบอนุญาตประกอบวิชาชีพวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีควบคุมตามกฎหมายว่าด้วยการส่งเสริมวิชาชีพวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี และมีประสบการณ์การทำงาน ไม่น้อยกว่าห้าปี ในงานที่เกี่ยวข้องกับงานทางด้านสิ่งแวดล้อม ด้านความปลอดภัย ด้านสารเคมี ด้านไฟฟ้า ด้านพลังงาน ด้านเครื่องกล ด้านโยธาหรือด้านอื่นที่เกี่ยวข้องกับโรงงานอุตสาหกรรมด้านหนี่งด้านใดก็ได้กำหนดให้มีผู้ตรวจสอบเอก
6. ผู้ประกอบกิจการโรงงานต้อง Self-declared
กำหนดให้ผู้ประกอบกิจการโรงงานจะต้องมีการรับรองตนเอง หรือ Selfdeclared ว่าได้มีการปฏิบัติตามกฎหมายอย่างถูกต้องตามระยะเวลาที่กำหนด